سبحان ناصری

به نظر مریض میومدی البته تب داشتی تب واکسن شش ماهگی با وجود تب باز هم دست از شیرین کاری بر نمی داشتی مدام با کارهای بامزه اما کوتاه و گاهی با لبخند های کوتاه نشون میدادی که مثل اون قدیما باز هم میخوای و میتونی و سرانجام تونستی بر واکسن شش ماهگی غلبه کنی و باز هم داد بزنی من قهرمانم   ...

بسیار آرام و ناز خوابیده بودی هنوز پاهای زیبایت به زمین نمی رسید اما نوک انگشتات را روی زمین گذاشته بودی تا نقطه اتکا داشته باشی یادته روز اول به دنیا اومدنت بهت گفتم با این پاهات قدم های بزرگی بر میداری؟ کم کم داری برداشتن این قدمهای بزرگ را شروع میکنی نسبت به سنت زوده اما شروع کردی اما یادت باشه که هیچوقت پشت فرمون ماشین خوابت نبره(اولین نصیحت) ...